EFE SERİSİ 1 “ROTTWEILER”
Değerli okuyucular;
Hayatıma 16 yaşımdan itibaren illaki bir hayvan dokunmuştur, bu yaşıma kadar ki şu an 33 yaşındayım. ‘EFE serisi’ adını verdiğim bu seri 3 bölümden oluşuyor, hayatıma ilk giren Rottweiler ırkı olan can dost kopeklerle ilgili bu seri..
Yaklaşık 8 senedır bu ırk köpeklerle beraberim ve sizlere başımdan geçen olaylardan bahsetmek istiyorum.
‘EFE serisi’ olarak nitelendıirme sebebım ise 3 sefer arka arkaya aynı ırk köpeği sahiplenmem ve hepsinin de adını EFE adını vermemdir.Şimdi sizleri ‘EFE SERİSİ 1’ ile yaşadıklarımı ve anılarımı küçük bir özeti ile baş başa bırakıyorum.
EFE SERİSİ 1
ROTTWEİLER IRKI İLE İLK TANIŞMA
Vakti zamanında görev icabı yaşadığım yer olan ŞIRNAK ilinin FINDIK köyünde bir karakoldaydım. Burada yaşam zannedilenden çok farklı. Aydın’lı bir arkadaşım karakola yeni katılırken, yanında 2 aylık yavru siyah bir köpekle gelir. Kuyruğu kesilmiştir,biraz hırçın biraz şımarık olan bu köpekciğin adı EFE’dir. Bir gün arkadaşım EFE’ye yemek hazırlarken kendımı yanında buldum. Yemeği köpeğe vermeden önce arkadaşım bana ”bak şimdi” dedi ve köpeğin önüne yemeğini koydu,köpekcik biraz yedikten sonra önünden yemeğini aldı ve “otur oğlum” diyerek ona komut verdi. Ben bu kısa tiyatralı izlerken köpek bir iki kere daha söylemesinden sonra oturdu. “Aferin oğluma!” dedi ve yemeği tekrar önüne koydu. EFE biraz daha mamasını yerken tekrar önünden aldı,küçük köpekcik olayın şaşkınlığı ile sahibinin gözünün içine bakarken elindeki yemek ile bana döndü ve “bak şimdi dostum” dedi, köpeğe dönüp “otur oglum!” demesi ile EFE ikincisini bile söyletmeden oturdu. Ben hayretler içinde hayvanın öğrenme kabiliyetine hayran kalırken ,EFE de yemeğine kaldığı yerden devam etti. Arkadaşım da bana ”ROTTWEİLER ırkı zeki ırktır,çabuk öğrenir” demesi ile ben hem EFE’ye hem de ROTTWEİLER ırkına aşık olmuştum bile.
İşlerden arta kalan zamanımda EFE ile ilgileniyor,onunla oyunlar oynuyordum,harika vakit geçiriyorduk,asıl sahıbı olan arkadaşımdan çok bakıp ilgilendiğim için EFE ile aramızda sıcak bir bağ kurulmuştu. EFE benim komutlarıma artık sahibinden daha çok itaat ediyordu,sahibini kıskandırıyordu. Geçen 6 aylık zaman zarfında bir kaç komut daha öğrenmiştim ve aramıza yeni katılan bir arkadaşımız da kendine Rottweiller ırk dişi bir köpek almıştı,bu hanımefendinin ismi de HERA idi.
Günlerden bir gün bizi gördüğünde yerinde duramayan bu iki köpek o gün yerinden kalkamıyorlardı. Kulübelerinin içinde yerde ishale benzer dışkı kalıntıları vardı ve renk olarak daha kırmızıya yakındı. Biz arkadaşlar ile ne oldu diye internette araştırırken bir kaç veteriner ile telefonda görüştük,çareler arıyorduk. Durumları çok kötüydü. Yaşadığımız yerin yakınlarında bırakın veterineri hastahane bile bulamazsınız,ama askeri kışlamız ve reviri bir de hekimimiz vardı. Telefondan veteriner ve kışladan hekim ile elimizdeki ilaçlarla kanlı ishal dedikleri hastalık ile mücadeleye başladık. Bir yandan K vitamini iğneler, bir yandan da serumlar derken iki köpeğimizi birden bu hastalıktan kurtardık.
EFE 2 serisinde bu konudan bir kez daha bahsedeğim için şu cümleyi rahatlıkla söyleyebilirim. Arkadaşlarım ile o yoklukta, imkansız şartlarda köpeklerin azrail ile erken buluşmasını bu şekilde
engellediysek, herkes azim ederse başaramayacağı şey yoktur. Çünkü inanmak başarmanın yarısıdır. Hayatımıza neresinden girerse girsin duygusal bir bağ kurduğumuz hayvan dostlarımız için mücadele etmeden onlardan vazgeçmemeliyiz. Bu sebeple sokaktaki hayvan dostlarımıza yardım elini uzatmayı unutmayalım.
Bu hastalığın ardından EFE biraz agresifleşmeye başladı. HERA ise daha sakin bir karakter sergiledi. Sanırım bunun en büyük sebebi hastalığı sırasında fazla ilgi ve şefkat ile şımartmamdı. Tabi biz de ilk defa ROTTWEİLER ırkı hakkında bilgi sahibi olmadan zeki bır köpek diye atladık. Tamam ,köpek zeki ama zekasını hem komutta hem de hayatın içinde işine geldiği gibi kullanmasına neden oluyordu. Bu ırka ilk defa sahip oluyorsanız biraz baskın karakterde olmamız gerekiyormuş ama biz o köprüyü çoktan kaçırmıştık.
Yaşadığım yerdeki yokluğu ve monotonluğu EFE sayesinde daha kolay atlatıyordum. Bir sene sonra EFE’yi alan arkadaş baktı ki EFE bana daha çok bağlı bir tane daha aynı ırktan bir köpek sahiplenmiştik. Onun da adını EGE koymuştuk. Çok şımarık, hiperaktif bir köpekti, EFE’ye nazaran. EGE’nin kuyruğu kesilmemişti. EGE sayesinde kuyruklu bir köpek ile kuyruğu kesilmiş bir köpeğin farkını öğrenmiş oldum. Kimine göre sadece görüntü için bir köpekten alınan kuyruğun aslında köpeğin koşması, zıplaması ve agresif olmasında negatif etkisi oluyormuş.Yani EFE ile EGE birlikte koşarken, EGE daha hızlıydı. EGE’nin zıplayarak aştığı bir duvardan EFE geçemiyordu. EFE kendisini sevdirmekten hoşlanmayan, EGE ise herkese mavi boncuk dağıtan sosyal bir köpekti.
Daha sonra EFE ile HERA arasında duygusal bir bağ olustu ve HERA tam 13 ROTTWEİLER yavrusu dünyaya getirdi. EFE sosyal bir ortamda yaşayamadığı için ve hastalığından dolayı da fazlaca agresifleşerek tam bir asker olmuştu. Benim de artık ŞIRNAK’tan yani EFE’den de ayrılma zamanım yaklaşıyordu. EFE’yi devlete hizmet edecek hale getirip güvenilir ellere bırakmak istiyordum. Kısa bir eğitimden sonra EFE’nin artık bir görevi vardı. EFE’nin bir parçası benimle olsun dıye ,EFE nin bir yavrusunu alarak ŞIRNAK’tan ayrılmıştım. Ben ayrıldığımda EFE 2,5 yaşındaydı, devlete hizmet ederek 6 yıl daha yaşadı. Arkamda bıraktım ama ondan hep haber aldım. Karakol nizamiyesinde kahramanca bir çok icraata imza atmış. 8 yaşını geçtikten sonra hayata veda etmişti. Bu evladıma bana kattıkları için çok teşekkür ediyorum. Hayatımı değiştirdi, hayallerimi sebep oldu.
Ben ise 1. EFE’nin oğlu ile Ankara’ya geçmiş onunla yeni bir hayata başlamıştım. ilk evladım olan EFE’nin bir parçası olan yavrunun da adını da EFE koyarak hayatıma devam ettim. EFE’nin yavrusu ile yeni maceralarımızı sizlerle paylaşmak istiyorum. ‘EFE SERİSİ 2’ serisi ile önümüzdeki ay görüşmek üzere..
YAZAR: Murat BAŞAK
